Jak działa Hoodia (Hoodia Gordonii)?
Co to jest Hoodia?
Hoodia to roślina przypominająca wyglądem
kaktusa, która rośnie na terenach pustynnych w Ameryce Południowej,
Botswanie, Namibii i w Angoli.
Podczas promowania hoodi często twierdzono, że
Buszmeni żyjący na pustyni Kalaharii przyjmowali ją po to, by
zahamować apetyt podczas długich polowań. Moim zdaniem, ta
historia powtarza się regularnie przy różnych preparatach –
słyszałem ją na przykład w odniesieniu do yerba mate.
Często nazywa się ją kaktusem, jednak tak
naprawdę należy do grupy sukulentów. Potrzeba aż pięciu lat aż
z rośliny wyrośnie kwiat. Rośliny zbiera się dopiero po
zakwitnięciu. Jest ponad 13 odmian hoodii. Jedyną substancją
aktywna, jaką zidentyfikowano do tej pory w tej roślinie, jest
cząsteczka glikozydu p57. Zawiera ją jedynie odmiana Hoodia
Gordoni, której kwiaty pachną jak gnijące mięso.
Historia tej rośliny
Roślinę odkryto w roku 1779.
W 1937 roku jeden z antropologów zaobserwował,
że roślina hamuje apetyt. W 1963 roku zaczęto ją badać w
południowej Afryce. Naukowcy doszli wtedy do wniosku, że roślina
hamuje apetyt u zwierząt.
Badania nad rośliną były prowadzone wraz z
firmą Phytopharm, która wyizolowała substancję aktywną p57.
Dopiero w 1995 roku udało się jej uzyskać patent. Firma Phytopharm
wydała ponad 20 milionów dolarów na badania na temat hoodii.
Badaniami Phytopharmu zainteresował się gigant
farmaceutyczny - firma Pfizer. W 1998 odkupił prawa do stosowania
p57 w swoich preparatach za 21 milionów dolarów. Pfizer następnie
zwrócił prawa do Phytopharmu i firma rozpoczęła współpracę z
kolejnym gigantem - firmą Unilever.
Jeden z badaczy hoodii pracujący w firmie Pfizer
stwierdził, że ta roślina może mieć negatywne działanie na
wątrobę.1
W jakiej formie można ją kupić i czy jest skuteczna?
Hoodia jest sprzedawana w takich formach, jak
kapsułki, proszek, płyn i herbata.
Mimo tego, że hoodia jest bardzo popularna, nie
ma żadnych informacji na temat jej efektywności i bezpieczeństwa
działania.
Badania z 2004 roku pokazały, że p57 wpływa na
ośrodek głodu w mózgach szczurów i wpływa na poziom ATP. Badania
na temat p57 przeprowadzone na szczurach, podczas których
wstrzykiwano tę cząsteczkę, pokazują, że działa ona skuteczniej
niż placebo. Tego działania nie wykazały jednak badania, w których
hoodia była podawana doustnie.
Phytopharm zaprosił do badań 18 ochotników,
którzy byli na diecie 1000 kalorii i okazało się, że roślina
daje pewne efekty. Mimo tego, że te badania są intrygujące, grupa
badanych osób była zbyt mała, by jednoznacznie stwierdzić, że
hoodia działa.
W innych z badań, odkryto, że hoodia przyczyniła
się do niewielkiego (3,3%) spadku wagi ciała2.
Moim zdaniem, to kolejna roślina, o której dużo
się mówi, a mimo to nie ma ona potwierdzonego działania
odchudzającego2. Dawkowanie hoodii, które
rzeczywiście obniża apetyt, jest znacznie większe niż tradycyjnie
opisują producenci i wynosi 1000 mg 3 razy dziennie. Hoodia nie
wpływa także na apetyt, powstający po wyczerpującym wysiłku. 1
W 2006 roku skrzynki pocztowe i fora internetowe
zostały zalane informacjami na temat odchudzającego działania
hoodi, czym musiała się zająć Federalna Komisja Handlu.
Ostrzeżenia
Hoodia to roślina, która raczej nie ma działań
ubocznych. Na stronie webd.com2 znajdziesz informację
o tym, że większości pacjentów stosujących hoodię, nie udało
się schudnąć. Warto zwrócić uwagę na to, że niektóre zioła
są stosowane od kilku tysięcy lat i dopiero dziś poznajemy ich
właściwości. Hoodia to roślina, na której przeprowadzono tylko
kilka badań1.
Podsumowując – jej działanie jest
interesujące, ale nie powinieneś liczyć na cud po jej przyjęciu.
To kolejna z roślin, która była bardzo silnie promowana i w
związku z tym, zyskała dużą popularność.
1.
Smith C, Krygsman A. Hoodia gordonii: to eat, or not to eat. J
Ethnopharmacol. 2014;155(2):987–991.
doi:10.1016/j.jep.2014.06.033.
2.
Hoodia Side Effects, Uses, Claims, and More.
http://www.webmd.com/diet/hoodia-lots-of-hoopla-little-science.
Udostępniono listopad 28, 2015.
Komentarze