🍃🌿🍀Lepsze Zioła🍀🌿🍃

Ostatnio na blogu pisałem trochę o wegetarianizmie. W kilku przepisach na potrawy wege pojawiała się czarna sól Kala Namak - przyprawa, która ponoć jest niezbędna do tofucznicy. Poszedłem do sklepu i kupiłem - jestem po ogromnym wrażeniem. Sól Kala Namak działa tak, że wystarczy nią posypać dowolną potrawę, by zaczęła ona smakować tak, jakby była z dodatkiem jajek. W potrawie pojawiają się mocno wyczuwalne nuty siarkowe. Zwykła kanapka z pomidorem posypana czarną solą, zyskuje +10 do smaku.  Opowiem wam trochę o tej soli, skąd się bierze i gdzie jest popularna.

Cześć, w dzisiejszym wpisie opowiem trochę o tym, że czasem warto trochę przystopować z jedzeniem mięsiwa. Mięso to dla większości z nas podstawowy produkt spożywczy. Jeśli nie jesz mięsa, jesteś dziwnie odbierany dziwnie przez społeczeństwo - jako hipis albo inny lewak. Tymczasem okazuje się, że unikanie jedzenia mięsa, jest korzystne dla zdrowia.  Moda na jedzenie mniejszej ilości mięsa przyszła do nas z Zachodu. Często w amerykańskich filmach słyszymy, jak lekarz zaleca pacjentowi by jadł mniej hamburgerów i steków. Osoby otyłe to często ludzie biedni, którzy jedzą w fast foodach, natomiast jeśli ktoś ma pieniądze, będzie dokonywał świadomych wyborów zdrowotnych. 

„Zaczynamy pożądać tego, co możemy dotknąć” – Tomas Harris. „Warszawa to stan umysłu” – Adam. Cześć, dzisiaj chciałem podjąć temat chęci posiadania i zachłanności. Jest on trochę powiązany z poprzednimi wpisami na temat tego, jak Internet wpływa na nasze życie, ale głównie związany z życiem w wielkich miastach. Czasami oglądam na YouTube kanał Dave z Ameryki, na którym przesympatyczny prowadzący opowiada o różnicach między życiu w USA i w Polsce. Według Dave’a, w USA większość czasu spędzamy w pracy i pracujemy tylko po to, by kupować niepotrzebne nam rzeczy. Krytykę cywilizacji nastawionej materialistycznie poznamy także z filmu „Fight Club”.

Cześć, w dzisiejszym wpisie kontynuuję temat wpływu Internetu na to, co robimy i jak myślimy. Gdy byłem jeszcze w gimnazjum, często chodziłem na ryby, albo ze swoim ojcem, albo samemu. Nad wodą sytuacja wygląda tak, że jesteś Ty z wędką i czekasz na branie. Co jakieś pół godziny sprawdzasz, czy przynęta jest jeszcze na haczyku czy ryba już ją zjadła i nie widziałeś brania. W wakacje potrafiłem siedzieć nad rzeką od 7 do 12 rano i potem od 16 do 22. Piszę o tym, bo dziś mało kto potrafi wytrzymać tyle bez elektronicznych gadgetów, bez rozpraszania się.